The breeding of peas in the Netherlands

Summary

The varietal assortment of Dutch round blue pea varieties has changed considerably. At the beginning of this century their cultivation was based entirely on the varieties bred by Dr R. J. Mansholt at Westpolder (Gr.). Since 1937 the “Unica” pea produced by P. J. Hijlkema, Mensingeweer (Gr.), has gained ground. “Mansholt's G.E.K.” and “Unica” were dominant for many years, and were also used abroad.

A remarkable change in the varietal assortment of the round blue peas occurred since the appearance of varieties less susceptible to the Fusarium solani foot disease. Particularly the “Rondo C.B.” pea of the Plant Breeding Station C.B. (Dir.: Ir C. Koopman) at Hoofddorp has become widely grown (Fig. 2).

In addition, it was this same station that succeeded in breeding a variety entirely resistant to fusarium wilt.

It is clear that, in the course of the past few years, new varieties have been bred by the breeders. The new varieties excelled the established ones in one or more respects.

Some varieties were widely distributed, others were discarded by the breeders after a couple of years, or (since 1924, the year when the first List of Varieties appeared) written off the List.

Widely cultivated varieties had to retire in their turn when better ones came on the market.

Even at present time Dutch plant breeders are working hard to improve the yield, quality and reliability of peas.

Samenvatting

Het sortiment ronde groene erwten in Nederland heeft belangrijke veranderingen ondergaan. In het begin van deze eeuw was de teelt gebaseerd op rassen van het Kweekbedrijf van Dr R. J. Mansholt te Westpolder. Sedert 1927 verbreidde zich de Unica erwt van P. J. Hijlkema, Mensingeweer. Gedurende vele jaren beheersten Mansholt's G.E.K. en Unica het sortiment. Ook in het buitenland kregen deze verbreiding.

Een merkwaardige verschuiving trad in het sortiment der ronde groene erwten op sedert het beschkbaar komen van de voor Fusarium solani voetziekte minder vatbare rassen. In het bijzonder verkreeege de Rondo C.B. erwt van het Veredelingsbedrijf C.B. (Dir. Ir C. Koopman) te Hoofddorp een grote verbreiding (zie fig. 2). Hetzelfde kweekbedrijf slaagde er in een ras te kweke, dat bovendient volledig resistent is tegen de Amerikaanse vaatziekte.

Uit het behandelde is gebleken, dat in de loop der jaren door de drie op de voorgrond grond getreden kwekers telkens weer nieuwe rassen zijn gekweekt, die in een of meer opzichten beter waren dan de reeds in het verkeer zijnde. Enkele rassen verkregen een zeer grote verbreiding, andere werden na enigen jaren door de kweker uit het verkeer genomen of (seder 1924, het jaar waarin de la rassenlijst verscheen) geschrapt van de rassenlijst. Rassen met grote verbreiding moesten op hun beurt terrein afstaan toen betere in het verkeer kwamen. Ook op dit ogenblik wordt op genoemde kweekbedrijven onvermoeid gewerkt om opbrengst, kwaliteit en oogstzekerheid op nog hoger niveau te brengen.