Zeggenschap en medezeggenschap in zorginstellingen: moderne tijden, moderne vormen

Medezeggenschap is een thema dat tijdsgebonden is. In de politieke en maatschappelijke turbulentie van de jaren zestig en zeventig stond de strijd om inspraak en invloed centraal Dat leidde tot ingrijpende veranderingen in de maatschappelijke .verhoudingen. En ook, onder invloed van wettelijke regelingen rond de ondememingsraden en andere medezeggenschapsorganen, tot veranderingen in de verhoudingen in bedrijven en instellingen. In de jaren tachtig ging er een andere wind waaien: de economie raakte in een neergang, waardoor ‘no-nonsense management’ als nieuwe ideologie opkwam. Dit leidde tot een hernieuwde, verzakelijkte kijk op de rol van medezeggenschap, niet op een terugdringen ervan; er was sprake van een volwassenwording van de medezeggenschap (Pool e.a., 1988). In de zorgsector volgden de ontwikkelingen van de medezeggenschap die in het bedrijfsleven, waarbij de specifieke kenmerken van zorginstellingen deze een eigen keur verschaften: professionele organisaties met een aparte positie voor medici, en inspelend op de eigenaardigheden van zorgprocessen en zorgpersoneel.