Skip to main content

Zusammenfassung

Die Kombinatorik hat sich weder in ihren elementaren noch in ihren höheren analytischen Gebieten so entwickelt, wie dies zu Beginn des Jahrhunderts in überschwänglicher Weise von den Vertretern der „kombinatorischen Schule“ erhofft wurde. Anfänge der Kombinatorik lassen sich weit zurück verfolgen; als Zweig der Wissenschaft darf sie erst von Bl. Pascal 1), G. W. Leibnitz 2), J. Wallis 3), besonders aber von Jac. Bernoulli I. und A. de Moivre 4) an gelten. Die Grundzüge der elementaren Teile sind in jedes Lehrbuch übergegangen; die analytischen Anwendungen treten sehr zurück. So stammen die umfassenderen Monographien sämtlich aus früherer Zeit5), und tiefer eindringende Abhandlungen sind nur in geringer Zahl vorhanden6).

This is a preview of subscription content, log in via an institution to check access.

Access this chapter

Chapter
USD 29.95
Price excludes VAT (USA)
  • Available as PDF
  • Read on any device
  • Instant download
  • Own it forever
eBook
USD 49.99
Price excludes VAT (USA)
  • Available as PDF
  • Read on any device
  • Instant download
  • Own it forever
Softcover Book
USD 59.99
Price excludes VAT (USA)
  • Compact, lightweight edition
  • Dispatched in 3 to 5 business days
  • Free shipping worldwide - see info

Tax calculation will be finalised at checkout

Purchases are for personal use only

Institutional subscriptions

Preview

Unable to display preview. Download preview PDF.

Unable to display preview. Download preview PDF.

Litteratur

  1. Hessel, Arch. f. Math. 7 (1845), p. 395.

    Google Scholar 

  2. T. P. Kvrkman, Cambr. a. Dubl. J. 2 (1847), p. 191.

    Google Scholar 

  3. A. L. Cauchy, J. de l’Éc. pol. cah. 10 (1815), p. 41.

    Google Scholar 

  4. Mém. Pétersb. 3 (1809), p. 57.

    Google Scholar 

  5. M. Cantor, Z. f. Math. 2 (1857), p. 65.

    Google Scholar 

  6. S. Kantor, Z. f. Math. 15 (1870), p. 361.

    Google Scholar 

  7. A. Cayley, Edinb. Proceed. 9 (1878), p. 338 u. 388.

    Google Scholar 

  8. M. Cantor, Z. f. Math. 2 (1857), p. 410.

    Google Scholar 

  9. J. J. Weyrauch, J. f. Math. 74 (1872), p. 273.

    Google Scholar 

  10. C. W. Baur, Z. f. Math. 2 (1857), p. 267.

    Google Scholar 

  11. A. Laisant, C. R. 112 (1891), p. 1047.

    MATH  Google Scholar 

  12. C. Terquem, J. d. Math. 4 (1839), p. 177.

    Google Scholar 

  13. Weitere Einschränkungen in der Stellenbesetzung untersucht Th. Muir, Edinb. Proceed. 10 (1881), p. 187. A. Holtze, Arch. f. Math. 11 (1892), p. 284.

    MATH  Google Scholar 

  14. A. Cayley, Messenger (2), 19 (1890), p. 135.

    Google Scholar 

  15. M. Frolov, J. m. spéc. (3), 4 (1890), p. 8 und 25.

    Google Scholar 

  16. J. Bourget, J. de Math. (3), 8 (1882), p. 413.

    Google Scholar 

  17. P. Seelhof, Arch. f. Math. (2), 1 (1884), p. 97.

    Google Scholar 

  18. P. A. Mac-Mahon, Messeng. (2) 24 (1894), p. 69.

    Google Scholar 

  19. E. Ch. Catalan, J. d. Math. 6 (1874), p. 74.

    Google Scholar 

  20. E. Schröder, Z. f. Math. 15 (1870), p. 861.

    Google Scholar 

  21. M. Stern, J. f. M. 21 (1840), p. 91 und p. 177, ibid. 95 (1883), p. 102, C. Wasmund, Arch. f. Math. 21 (1853), p. 228, ibid. 34 (1860), p. 440.

    MATH  Google Scholar 

  22. H. F. Scherk, J. f. M. 3 (1828), p. 96; J. f. M. 4 (1829), p. 226.

    MATH  Google Scholar 

  23. Öttinger, Arch. f. M. 15 (1850), p. 241.

    Google Scholar 

  24. Baur, Z. f. M. 2 (1857), p. 267. Scherk, Math. Abhandl. Berlin (1825), p. 67. André, Ann. Éc. norm. (2), 5 (1876), p. 155.

    Google Scholar 

  25. Cambr. a. Dubl. m. J. 7 (1852), p. 527 u. 8 (1853), p. 38; vgl. T. Clausen, Arch. f. M. 21 (1853), p. 93.

    Google Scholar 

  26. E. Netto, Substit.-Theorie § 192 ff. Leipz. (1882). Math. Ann. 42 (1892), p. 143. E. H. Moore, Math. Ann. 43 (1893), p. 271; N. Y. Bull. (2), 4 (1897), p. 11.

    Article  MATH  MathSciNet  Google Scholar 

  27. L. Heffter, Math. Ann. 49 (1897), p. 101. J. de Vries, Rend. Palermo 8 (1894).

    Article  MATH  MathSciNet  Google Scholar 

  28. Hindenburg, Nov. Syst. Permutationum, Combin. etc. primae lineae. Lips. (1781). — D. polynom. Lehrs., d. wichtigste Theorem d. ganzen Analysis, neu bearb. v., J. N. Tetens, G. S. Kliigel, A. Krauss, J. F. Pfaff u. Hindenburg herausgeg. v. Hindenburg. Leipz. 1796. Hindenburg, Infinitonomii dignitatum historia, leges etc. Vgl. auch J. A. Grunert, Arch. f. M. 1 (1841), p. 67

    Google Scholar 

  29. Brianchon, J. de l’Ec. Polyt. t. 15 (1837), p. 159.

    Google Scholar 

  30. Pascal „productum continuorum“. 44) N. H. Abel, J. f. M. 1 (1826), p. 159 giebt einen Spezialfall; allgemein A. v. Burg, J. f. M. 1 (1826), p. 367. — Cayley, Phil. Mag. 6 (1853), p. 185 = Werke II, 102.

    MATH  Google Scholar 

  31. Synopsis. Berlin (1891), p. 64 ff. Vgl. auch G. Eisenstein, Brief an M. A. Stern, Z. f. Math. 40 (1895), p. 193 der hist. Abtl.

    Google Scholar 

  32. Jacobi, J. f. M. 22 (1841), p. 285 = Werke III, p. 355.

    MATH  Google Scholar 

  33. Gött. Abh. 22 (1879), 102.

    Google Scholar 

  34. Die dritte Bezeichnung ist yon L. Kronecker vielfach verwendet; die letzte zuerst von St. Smith, Brit. Ass. Rep. (1862), p. 504. Als neu eingeführt hat sie dann L. Kronecker, J. f. M. 68 (1868), p. 273.

    MATH  Google Scholar 

  35. Über weitere Bezeichnungen vgl. Cayley, Phil. Mag. 21 (1861), p. 180.

    Google Scholar 

  36. Nanson, Lond. phil. Mag. (5) 44 (1897), p. 396. W. Schrader, Determinanten. Halle 1887.

    Article  Google Scholar 

  37. J. de l’Éc. Polytechn. Cah. 16 (1812), p. 280 u. Cah. 17 (1812), p. 29. — Jacobi, J. f. M. 22 (1841), p. 285 — Werke III, p. 355.

    Google Scholar 

  38. Baltzer, Determin. 4. Aufl. Leipz. 1875, p. 39. Leipz. Ber. (1878), p. 534. C. J. Monro, Messeng. (2), 2 (1872), p. 38.

    Google Scholar 

  39. N. v. Szütz, Math. Ann. 33 (1889), p. 477.

    Article  MathSciNet  Google Scholar 

  40. J. J. Weyrauch, J. f. M. 74 (1872), p. 273. Cayley, Monthly Not. of Astron. Soc. 34 (1873–74), p. 303 u. p. 335. G. Salmon, Modern Algebra. Dublin (1885), p. 45.

    Google Scholar 

  41. J. C. Becker, Z. f. M. 16 (1871), p. 326. Gordan, Vorles. üb. Invar.-Th. (1885), p. 21. — Die D. wird „gestürzt“.

    Google Scholar 

  42. Jacobi, J. f. Math. 22 (1841), p. 285, § 10 = Werke III, p. 365.

    MATH  Google Scholar 

  43. Jacobi, J. f. Math. 22 (1841), p. 371 = Werke III, p. 452.

    Google Scholar 

  44. Netto, J. f. Math. 114 (1895), p. 345.

    MATH  Google Scholar 

  45. E. Pascal, Kend. Acc. d. Line, (5) 5, (1896), p. 188. Das dort aufgestellte Theorem folgt übrigens aus dem vorigen vermittels eines allgemeinen Satzes von Th. Muir, Edinb. Transact. 30 (1882), p. 1, durch den man von einer Formel über Subd. zu einer andern über adjungierte Subd. übergehen kann.

    MATH  Google Scholar 

  46. J. de l’Éc. polyt. Cah. 16 (1812), p. 280; Cah. 17 (1812), p. 29.

    Google Scholar 

  47. Weitere Beweise u. a.: J. König, Math. Ann. 14 (1879), p. 507. M. Folk, Brit. Ass. Rep. (1878), p. 473.

    Article  MATH  MathSciNet  Google Scholar 

  48. A. V. Jamet, Nouv. Corresp. M. 8 (1877), p. 247.

    Google Scholar 

  49. Ch. Hermite, J. f. Math. 40 (1850), p. 297.

    MATH  Google Scholar 

  50. K. F. Gauss Werke 8, p. 384. Baltzer, Leipz. Ber. (1873), p. 352.

    Google Scholar 

  51. S. Gundelfinger, Z. f. Math. 18 (1873), p. 312.

    MATH  Google Scholar 

  52. Vorlesungen. K. Hensel, Acta mat. 14 (1890–91), p. 317. Netto, Acta mat. 17 (1894), p. 200. B. Igel, Monatsh. f. Math. 3 (1892), p. 55. G. v. Escherich, ib. 3 (181)2), p. 68.

    MathSciNet  Google Scholar 

  53. C. W. Borchardt, J. f. Math. 61 (1863), p. 353, 355 macht darauf aufmerksam, dass der Satz ein Spezialfall des früher von Sylvester gegebenen ist; Kronecker, Berl. Ber. (1882), p. 822 weist seine Identität mit dem obigen von Jacobi nach

    Google Scholar 

  54. Vgl. Picquet, C. R. 86 (1878), p. 310; J. de l’Éc. Pol. cah. 45 (1878), p. 201.

    Google Scholar 

  55. Phil. Mag. (4), 1 (1851), p. 415. Vgl. Frobenius, J. f. Math. 86 (1879), p. 54; Berl. Ber. (1894), p. 242.

    Google Scholar 

  56. Netto, Acta math. 17 (1894), p. 201; J. f. Math. 114 (1895), p. 345.

    Google Scholar 

  57. R. F. Scott, Lond. Proceed. 14 (1883), p. 91.

    MATH  Google Scholar 

  58. C. A. v. Velzcr, Amer. J. 6 (1883), p. 164.

    Google Scholar 

  59. Ém, Barbier, C. R. 96 (1883), p. 1845; ib. 97 (1883), p. 82.

    MATH  Google Scholar 

  60. E. J. Nanson, Lond. phil. Mag. (5) 44 (1897), p. 396.

    Article  Google Scholar 

  61. Picquet, 1. c. G. Zehfuss, Z. f. Math. 7 (1862), p. 496.

    Google Scholar 

  62. Kronecker, J. f. Math. 72 (1870), p. 152. Baltzer, Determinanten, 4. Aufl. Leipz. (1875), p. 53.

    MATH  Google Scholar 

  63. O. Hesse, J. f. Math. 49 (1853), p. 246. Vgl. über eine Erweiterung Muir, Amer. J. 4 (1881), p. 351.

    Google Scholar 

  64. S. Gundelfinger, J. f. Math. 91 (1881), p. 235; vgl. Hesse, analyt. Geom. d. Raumes, 3. Aufl. Leipz. (1881), p. 460. Frobenius, Berl. Ber. (1894), p. 245.

    Google Scholar 

  65. Berl. Ber. (1882), p. 821. Vgl. Darboux, J. d. Math. (2) 19 (1874), p. 347.

    Google Scholar 

  66. J. L. Lagrange, Mém. de Berlin (1773), p. 108 für n = 3; allgemein Cauchy, Exerc. de Math. 4 (1829), p. 140. Vgl. E. Kummer, J. f. Math. 26 (1843), p. 268.

    MATH  Google Scholar 

  67. G. Bauer, J. f. Math. 71 (1870), p. 46. Sylvester, Phil. Mag. 2 (1852), p. 138. Borchardt, J. de Math. 12 (1847), p. 50; J. f. Math. 30 (1846), p. 38.

    MATH  Google Scholar 

  68. R. F. Scott, Quart. J. 17 (1880), p. 129.

    Google Scholar 

  69. Lagrange u. S. D. Poisson sind wohl, Jacobi zufolge, zuerst auf solche D. gestossen. Vgl. Jacobi, J. f. Math. 2 (1827), p. 354.

    Google Scholar 

  70. Cayley, J. f. Math. 38 (1849), p. 93, nennt sie „schief-symmetrisch“. Er beweist zuerst, dass D ein Quadrat ist bei geradem n. J. f. Math. 32 (1846), p. 119; ibid. 50 (1855), p. 299.

    MATH  Google Scholar 

  71. Brioschi, J. f. Math. 52 (1856), p. 133. Cayley, 1. c. Vgl. eine Erweiterung von Muir, Phil. Mag. (5) 12 (1881), p. 391.

    MATH  Google Scholar 

  72. Painvin, J. d. Math. (2) 3 (1858), p. 41.

    Google Scholar 

  73. J. Sylvester, Am. J. 1 (1878), p. 344.

    Google Scholar 

  74. Sylvester, Phil. Mag. 5 (1859), p. 458; 6 (1853), p. 297.

    Google Scholar 

  75. W. Spottiswoode, J. f. Math. 51 (1856), p. 209. E. Heine, ibid. 57 (1860), p. 231. S. Günther, Erlangen (1873) u. Math. Ann. 7 (1874), p. 267. — Vgl. II A 3.

    MATH  Google Scholar 

  76. C. J. Malmsten, J. f. Math. 39 (1850), p. 91. Hesse, ibid. 54 (1857), p. 249. E. B. Christoffel, ibid. 55 (1858), p. 281. Frobenius, ibid. 76 (1873), p. 236. M. Pasch, ibid. 80 (1875), p. 177.

    MATH  Google Scholar 

  77. Jacobi, J. f. Math. 12 (1834), p. 38 = Werke III, p. 233; J. f. Math. 22 (1841), p. 319 = Werke III, p. 393. Sylvester, Phil. Trans. (1854), p. 72. Cayley, J. f. Math. 52 (1856), p. 276. Clebsch, ibid. 69 (1868), p. 355. Kronecker, ibid. 72 (1870), p. 155 u. s. w.

    Google Scholar 

  78. Hesse, J. f. Math. 28 (1844), p. 83; ibid. 42 (1851), p. 117; ibid. 56 (1859), p. 263. Sylvester, Cambr. a. Dubl. M. J. 6 (1851), p. 186.

    Google Scholar 

  79. Zuerst behandelt wurden kubische D. von A. de Gasparis (1861). Es folgten: Dahlander, Oefvers. of K. Akad. Stockh. (1863). G. Armenante, Giorn. di Battagl. 6 (1868), p. 185. E. Padova, ibid. p. 182. G. Zehfuss, Frankf. (1868), G. Garbieri, Giorn. d. Batt. 15 (1877), p. 89. H. W. L. Tanner, Proceed. Lond. M. S. 10 (1879), p. 167. R. F. Scott, ib. 11 (1880), p. 17. G. v. Escherich, Wien. Denkschr. 43 (1882), p. 1. L. Gegenbauer, ib. 43 (1882), p. 17; 46 (1883), p.291; 60 (1885), p. 145; 55 (1889), p. 39. Wien. Ber. 101 (1892), p. 425.

    Google Scholar 

  80. G. W. Hill, Acta math. 8 (1886), p. 1, im Wes. Abdruck einer Monogr. Cambridge U. S. A. (1877). H. Poincaré, Bull. Soc. de Fr. 13 (1884–85), p. 19; 16 (1885–86), p. 77. Helge von Koch, Acta math. 15 (1891), p. 53; ibid. 16 (1892 bis 1893), p. 217.

    Article  MATH  MathSciNet  Google Scholar 

  81. Der Begriff der Matrix ist von A. Cayley Eingeführt, J. f. Math. 50 (1855), p. 282. Cayley will die Theorie der Matrizen von derjenigen der Determinanten getrennt halten.

    MATH  Google Scholar 

Download references

Author information

Authors and Affiliations

Authors

Editor information

Editors and Affiliations

Rights and permissions

Reprints and permissions

Copyright information

© 1898 Springer Fachmedien Wiesbaden

About this chapter

Cite this chapter

Netto, E. (1898). Kombinatorik. In: Meyer, W.F. (eds) Arithmetik und Algebra. Vieweg+Teubner Verlag, Wiesbaden. https://doi.org/10.1007/978-3-663-16017-5_2

Download citation

  • DOI: https://doi.org/10.1007/978-3-663-16017-5_2

  • Publisher Name: Vieweg+Teubner Verlag, Wiesbaden

  • Print ISBN: 978-3-663-15446-4

  • Online ISBN: 978-3-663-16017-5

  • eBook Packages: Springer Book Archive

Publish with us

Policies and ethics