Inleiding

De basisgedachten van dit katern zijn tweeërlei. Op de eerste plaats de notie dat groepsbehandelingen een aantal voordelen hebben boven individuele behandelingen. Groepstherapie is effectief, en de effectiviteit doet niet onder voor die van individuele therapie (Berk, 2005). Dit geldt zowel voor psychodynamische als voor gedragstherapiegroepen. Ook lijkt het erop dat groepsbehandelingen op de lange termijn meer effect sorteren, terwijl individuele behandelingen een positiever kortetermijneffect hebben. Groepsbehandelingen beklijven langer. Groepsbehandelingen zijn effectief voor een veelheid van stoornissen, maar dat is geen statisch gegeven. Voortdurend onderzoek houdt de vraag actueel welke stoornissen wel en niet het beste met groepen kunnen worden behandeld. Ook de keuze voor gedragstherapie als ‘stand alone’ of als toegevoegde behandeling naast een individuele behandeling wordt voortdurend geherformuleerd (Burlingame, 2004). Ten slotte zijn groepsbehandelingen kostenbesparend, er kunnen meer patiënten in dezelfde tijd worden behandeld (Folkers, Van Rijn & Appelo, 2007; Trijsburg, 2007).